Η τελευταία έκρηξη στην τεχνολογική καινοτομία για τοβιομηχανία χαλκούΠαρουσιάστηκαν τις πρώτες δύο δεκαετίες αυτού του αιώνα, όταν η εξόρυξη ανοικτής πύλης, η συγκέντρωση επίπλευσης και το χυτήριο αντήχησης προσαρμόστηκαν σε μεταλλεύματα χαλκού πορφυρού.

Με εξαίρεση την εξάπλωση της εξάπλωσης έκπλυσης, οι βασικές μέθοδοι COP ανά παραγωγή παρέμειναν αμετάβλητες για 65 χρόνια. Επιπλέον, έξι από τα ορυχεία που άνοιξαν Be Tween 1900 και 1920 εξακολουθούν να είναι μεταξύ των μεγάλων παραγωγών χαλκού στις Ηνωμένες Πολιτείες σήμερα.

Αντί για τα μεγάλα άλματα προς τα εμπρός, η τεχνολογική καινοτομία στη βιομηχανία χαλκού τα τελευταία 65 χρόνια αποτελείται σε μεγάλο βαθμό από βαθμιαίες αλλαγές που επέτρεψαν στις εταιρείες να εκμεταλλευτούν τα μεταλλεύματα χαμηλότερης ποιότητας και να μειώνουν συνεχώς το κόστος παραγωγής. Οι οικονομίες κλίμακας ήταν πραγματικές

σε όλες τις φάσεις της παραγωγής χαλκού. Τόσο η παραγωγικότητα όσο και η ανθρώπινη παραγωγικότητα έχουν αυξηθεί δραματικά.

Αυτό το κεφάλαιο περιγράφει συνοπτικά την τεχνολογία για την παραγωγή χαλκού, από την εξερεύνηση, μέσω της εξόρυξης και της άλεσης, για την τήξη και την εξευγενισμό ή την εξαγωγή διαλύτη και την ηλεκτροσυγκέντρωση. Το chap ter ξεκινά με μια επισκόπηση της ιστορίας της COP ανά τεχνολογική ανάπτυξη. Τότε, για καθένα

Στάδιο στην παραγωγή χαλκού, εξετάζει το rent state-of-the-art, προσδιορίζει τις πρόσφατες τεχνολογικές προόδους, αναθεωρεί τις πιθανές μελλοντικές προόδους και τις ανάγκες έρευνας και ανάπτυξης και αποκλείει τη σημασία της περαιτέρω προόδου στην ανταγωνιστικότητα της αμερικανικής βιομηχανίας. Εικόνα 6-1

Δείχνει φύλλα ροής για πυρομεαλουργική και υδρομεταλλουργική

2 παραγωγή χαλκού. Οι πίνακες 6-1 και 6-2 παρέχουν περιλήψεις κάψουλας αυτών των διαδικασιών.

1 Η πυρομεϊνία είναι η εκχύλιση του Metai από μεταλλεύματα και συγκέντρωσης χρησιμοποιώντας χημικές αντιδράσεις σε υψηλές θερμοκρασίες.

2 Υδρομεαλουργία είναι η ανάκτηση των μεταφορών από μεταλλεύματα χρησιμοποιώντας διαλύματα που βασίζονται σε νερό.

Ήδη από το 6000 π.Χ., ο ιθαγενής χαλκός - το καθαρό μέταλλο - βρέθηκε ως κοκκινωπό πέτρες στην περιοχή της Ιτράνης και σφυρηλατήθηκε σε σκεύη, όπλα και εργαλεία. Περίπου το 5000 π.Χ., οι τεχνίτες ανακάλυψαν ότι η θερμότητα έκανε τον χαλκό περισσότερο ικανό. Η χύτευση και η τήξη του χαλκού ξεκίνησε περίπου 4000-3500 π.Χ. (βλ. Εικόνα 6-2). Περίπου το 2500 π.Χ., ο χαλκός συνδυάστηκε με κασσίτερο για να φτιάξει χάλκινο - ένα κράμα που επέτρεψε ισχυρότερα όπλα και εργαλεία. Ο Brass, κράμα χαλκού και ψευδαργύρου, πιθανότατα δεν αναπτύχθηκε μέχρι το 300 μ.Χ.

Ο χαλκός εξορύσσεται για πρώτη φορά (σε αντίθεση με το να βρεθεί στο έδαφος) στην κοιλάδα Timna στο Ισραήλ-μια έρημη περιοχή που πιστεύεται ότι είναι ο τόπος των ορυχείων του King Solo Mon (βλ. Εικόνα 6-3). Οι Φοίνικες και οι Ρέμανς, που εργάστηκαν στα μεγάλα ορυχεία στην Κύπρο και στην περιοχή του Ρίο Τίντο της Νότιας Ισπανίας, έκαναν τις πρώτες προόδους στην εκμετάλλευση χαλκού και τις μεθόδους εξόρυξης. Για παράδειγμα, οι Ro Mans βρήκαν σχεδόν 100 φακούς σε σχήμα φακού στην περιοχή χαλκού Rio Tinto. Οι σύγχρονοι γεωλόγοι έχουν βρει μόνο μερικές επιπλέον καταθέσεις και σχεδόν όλη η σύγχρονη παραγωγή του Rio Tinto προέρχεται από το Ore που ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά από τους Remans.

3 Στο Rio Tinto, οι Remans εξόρυξαν το άνω, βόδι, μέρος του μεταλλεύματος και συγκέντρωσαν τα διαλύματα χαλκού που παράγονται από το νερό που σιγά -σιγά διαρρέει μέσα από τα σώματα μεταλλεύματος Suifide. Όταν οι Μαυροί κατέκτησαν αυτό το τμήμα της Ισπανίας κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα, τα μεταλλεύματα οξειδίου είχαν εξαντληθεί σε μεγάλο βαθμό. Από τη ρωμαϊκή εμπειρία με διαρροή, οι Moors ανέπτυξαν ανοικτές pit min ing, heap και τεχνολογίες βροχόπτωσης σιδήρου που συνέχισαν να χρησιμοποιούνται στο Rio Tinto στον 20ο αιώνα.

Στη Βρετανία, ο χαλκός και ο κασσίτερος εργάστηκαν σε τοίχο καλαμποκιού και διαπραγματεύθηκαν με τους Φοίνικες ήδη από το 1500 π.Χ., τα Remans έφεραν βελτιωμένες μεταλλικές λατρευτικές τεχνικές στη Βρετανία.